W sumie nic szczególnego: Juliusz A. Chrościcki, Andrzej Rottermund "Atlas architektury Warszawy"

Lubię pozycje o Warszawie. Na architekturze znam się, przyznajmy szczerze, średnio (chociaż też nie jest tak, że wiem jakoś specjalnie mało) - ale ponieważ staram się uczyć coraz to nowych rzeczy, sięgnęłam i po ten atlas.

Dzieli się on na dwie zasadnicze części. Pierwszą jest skrótowe omówienie rozwoju przestrzennego Warszawy, jak również rozwoju architektury i budownictwa w tym mieście. Skrótowe, bo to około 50 zaledwie stron, a przecież o architekturze można by napisać bardzo wiele. Autorzy przyjęli następujący podział czasowy i tematyczny: architektura do początku XVII wieku; barok wazowski; barok za panowania Jana III; późny barok za Sasów; między barokiem a klasycyzmem; warszawski klasycyzm lat 1780-1800; sentymentalizm, początki neogotyku, egzotyzm; klasycyzm Królestwa Polskiego; historyzm w architekturze warszawskiej XIX wieku; secesja, modernizm, funkcjonalizm; architektura po roku 1945.

Historie połączone mocną nicią - Renata Kosin "Nić Arachny"

Ostatnio chyba mam szczęście do powieści, które mnie zachwycają. Niedawno opowiadałam Wam o jednej z takich książek (tutaj recenzja), a już dziś zapraszam na parę słów o kolejnej, która mnie niesamowicie oczarowała...

"Nić Arachny" to tom pierwszy sagi rodzinnej o rodzie Śmiałowskich. Akcja dzieje się dwutorowo, w wieku XIX i XX - osobiście po raz pierwszy czytałam książkę, w której zastosowano taki zabieg. I bardzo mi się to spodobało, zwłaszcza że wciągnęły mnie obie opowieści, niby oddzielne, a jednak połączone ze sobą bardzo mocną nicią...

Lata 70. XIX w. Młody szlachcic Witold Śmiałowski, zgodnie z życzeniem starszego brata Jędrzeja, ma wkrótce ożenić się z panną Nadborską. Witoldowi jednakże niezbyt uśmiecha się taka wizja przyszłego życia, nie rozumie, dlaczego jego brat tak bardzo uparł się, aby do rodziny wstąpiła akurat Florentyna. Do tego poznaje pewną tajemniczą pannę, która pomaga mu w trudnej sytuacji, a która wkrótce, na skutek nieszczęśliwego zbiegu okoliczności, zostaje wzięta przez wszystkich na języki.

Lata 80. XX w. Na strychu babci Anieli mała Michasia odnajduje pamiętnik ukryty tu parę lat wcześniej przez swojego dziadka, Antoniego Śmiałowskiego. Ponieważ mężczyzna ten ma już duże kłopoty z pamięcią i bardzo dużo rzeczy mu się myli, Michasia postanawia czytać mu jego własny pamiętnik, w nadziei, że dziadek przypomni sobie więcej szczegółów.

Mądra powieść dla nastoletnich ludzi (ale bez zwyczajnego "wymądrzania się") - Ewa Nowak "Drugi"

"Drugi" to tom piąty serii miętowej i, moim skromnym zdaniem, jak do tej pory jeden z dwóch najlepszych (tuż obok "Krzywego 10"). Jest to taka książka dla młodzieży, którą moim zdaniem warto podsunąć nastolatkom w wieku gimnazjalnym (wiem, że nie ma już tych szkół, no ale pewnie wiecie, o jaki wiek mi mniej więcej chodzi). Ja sama w gimnazjum czytałam tę książkę i choć wtedy jeszcze nie do końca potrafiłam ją zrozumieć, to historia Arka i Igi mocno wryła mi się w pamięć. A teraz do niej wróciłam i doceniłam jeszcze bardziej.

Jest to historia o dwóch ciotecznych braciach. Pierwszy z nich to znany nam już z "Krzywego 10" Hadrian Chabros, licealista i model. Jest obiektem westchnień wielu dziewczyn, pozuje do reklam, uczy się języków obcych, często chodzi do opery. Wydawać by się mogło, że przystojny Hadrian jest człowiekiem sukcesu. Ale czy jest szczęśliwy? Wszak to jego matka prowadzi go przez życie zgodnie z planem, jaki sobie wymyśliła już wtedy, kiedy chłopak był małym dzieckiem. Zmusza go do chodzenia do opery, mimo że to go nie interesuje, poza tym na każdym kroku go kontroluje... Gdy Hadrian zauważa, że matka skrycie czyta jego prywatne notatki, postanawia założyć pamiętnik, w którym wykreuje dla niej swój fałszywy, ale zadowalający matkę obraz...