[UWAGA: mogą pojawić się spoilery do poprzednich tomów serii]
Po poprzednim tomie, który trochę mnie znudził, do "Drogi dusz" podeszłam z lekkim dystansem. Bałam się, że nadal nic mnie nie zaskoczy, że autorka wyczerpała już limit niespodzianek w drugim tomie, że będzie się mi zbyt ciągnęło - w końcu tom czwarty jest dużo grubszy niż poprzednie części "Żniwiarza". Czy moje obawy się spełniły? Zapraszam do dalszej części recenzji :)
Trzynasty księżyc wreszcie nadszedł, a wraz z nim niespotykane dotąd w takiej ilości demony. Każda noc zamienia się w walkę na śmierć i życie, a potworów jest tak dużo, że niemożliwym jest, aby pokonać je wszystkie, zanim zwęszą ofiarę. Gdy dochodzi do coraz większej ilości podejrzanych zgonów, mieszkańcy Wiatrołomu zaczynają podejrzewać, że w ich miasteczku grasuje seryjny morderca i postanawiają znaleźć winnego. Tymczasem los niespodziewanie rzuca Magdę w miejsce, którego nie spodziewała się nigdy zobaczyć...
Jedna sprawa to uwielbiać horrory, a zupełnie inna - w jednym się znaleźć.