Cześć! W październiku czekają na nas bardzo ciekawe premiery książkowe - nie mogę się doczekać, aż je zobaczycie, więc już nie przedłużam i zaczynamy!
Warszawa. Wiosną 1938 roku Zuzanna poznaje uzdolnionego skrzypka, w którym wkrótce się zakochuje. W następnym roku wybucha wojna, która przewraca jej świat do góry nogami; dziewczyna znajduje pracę na Poczcie Głównej i angażuje się w działalność konspiracyjną - przechwytuje anonimowe donosy pisane do Gestapo. Bardzo mnie intryguje ta książka, czuję, że to może być wartościowa powieść i na pewno będę wyczekiwać większej ilości jej recenzji.
2. Pamięć ciała. Przemoc seksualna, morderstwo i kara
Amerykański reportaż sądowy pisany z bardzo ciekawej perspektywy - perspektywy osoby, która współpracowała przy obronie mężczyzny oskarżonego o zabójstwo. A konkretnie, o zabójstwo sześcioletniego syna sąsiadów, który, jak zeznał mężczyzna, był "jego prawdziwą miłością". Dlaczego chłopczyk został zamordowany? Dlaczego matka tego dziecka zeznawała na korzyść jego zabójcy? Odpowiedź na te pytania próbuje znaleźć autorka.
Starożytna Grecja - Kreta, Minos, labirynty i Ariadna. A także pradawna bogini, o której już niemal wszyscy zapomnieli. Niedawno przeczytałam "Kirke" Madeline Miller i jestem zachwycona - za jakiś czas opowiem o niej także na blogu; w każdym razie, zapragnęłam więcej mitologii greckiej w takim dorosłym, powieściowym wydaniu. Zastanawiałam się nawet, czy nie przeczytać "Pieśni o Achillesie", ale niezbyt lubię tę postać... A tu jak z nieba spada mi Magda Knedler i jej powieść ;) No i jestem też ciekawa, czy w Ariadnie z "Pani Labiryntu" odnajdę choć trochę Ariadny z "Kirke".
4. Karol i Camilla. Nowy król i miłość jego życia
Nigdy się specjalnie nie interesowałam brytyjską rodziną królewską - niezbyt rozumiałam, dlaczego po tylu latach nadal w mediach wspomina się "królową ludzkich serc" (zmarła rok przed moimi narodzinami, więc mi te czasy wydawały się przedpotopowe) ;) ani czemu wszyscy tak się zachwycają Kate i Williamem, którzy dla mnie byli zbyt idealni. Moje podejście do "royalsów" zmieniło się wraz z pojawieniem się Meghan Markle i podjęciem przez nią i jej męża kroku, którego chyba nikt się nie spodziewał. Nieśmiało zaczynam zerkać w stronę książek o rodzinie królewskiej, no i - wyobraźcie sobie - nawet sprawa księżnej Diany zaczęła mnie interesować jakoś bardziej. A w tym miesiącu wychodzi taka oto książka. Jeśli zerkniecie w jej opis, od razu zauważycie, że nie jest ona napisana w sposób obiektywny, autorka nie kryje, że jest po stronie Camilli. Poczekamy na recenzje, zobaczymy, czy warto. A jeśli znacie jakieś dobre tytuły o "royalsach", najlepiej obiektywne i napisane w przystępny sposób, to podrzućcie mi proszę w komentarzu :)
Słowiańska premiera! Na pewno zastanawialiście się, czy będzie dzisiaj coś słowiańskiego i oto jest: powieść łącząca w sobie elementy kryminału i fantastyki. Wieś, gdzie czas nieomal stanął w miejscu (jeśli nie liczyć podłączonego niedawno telefonu), Zielarka, czarty i znaleziona w lesie nieprzytomna dziewczyna, która prawdopodobnie przeżyła atak... wilkołaka. Gdy atak powtarza się, uznający ludowe wierzenia za brednie sołtys postanawia zgłosić sprawę na policję... Im bardziej wgłębiam się w opis tej powieści, tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że może się ona okazać strzałem w dziesiątkę. No i widzicie chyba tę czarownicę na latającej miotle na okładce?
6. Jak wspierać dzieci wysoko wrażliwe
Niby coraz więcej się mówi o wysokiej wrażliwości, powstaje coraz więcej książek na ten temat, a i tak mam wrażenie, że żyję w pewnego rodzaju "bańce" i że reszta świata uznaje ten termin za "fanaberię". Cóż, takie coś wyświetliło mi się ostatnio w mediach społecznościowych i zrobiło mi się autentycznie przykro. Uwierzcie mi, wysoka wrażliwość jest prawdziwa i - szczerze - wolałabym jej nie mieć (tak, jeszcze sobie tego nie przepracowałam). Dzieci wysoko wrażliwe też nie mają łatwo - i bardzo jestem ciekawa, jakie porady w zakresie komunikacji z takimi dziećmi opisała autorka, jak można je lepiej zrozumieć. W końcu sama byłam kiedyś takim dzieckiem.
7. Matrymonium. O małżeństwie nieromantycznym
Nie wiem, czy widzieliście kiedyś dawne ogłoszenia matrymonialne z gazet. Jeśli nie, to zerknijcie uważnie na okładkę książki (po kliknięciu powinna się ona powiększyć) - tak to właśnie wygląda. Do tej pory te ogłoszenia mnie trochę śmieszą, no bo jak to tak: ogłaszać się w gazecie, że szuka się żony albo męża? A potem przyszło mi do głowy coś takiego: czym to się różni od tych słynnych ogłoszeń z programów typu "Rolnik szuka żony", przecież cel jest ten sam? A jednak nikt chyba już nie uznaje tego za śmieszne czy niedzisiejsze. Nie powiem, temat mnie bardzo ciekawi, może pora wgłębić się w tajniki XIX-wiecznego (i jeszcze nawet z początku ubiegłego wieku!) rynku matrymonialnego?
Jestem wielką fanką sposobu, w jaki Adam Mickiewicz włączał do swojej twórczości ludowe wierzenia i miejscowe legendy. Popis jego umiejętności odnaleźć można nie tylko w "Dziadach", ale też w "Balladach i romansach", których recenzję znajdziecie tutaj. Powieść Cezarego Harasimowicza ma być zaś opowieścią o Adamie Mickiewiczu - człowieku z krwi i kości, pełnego zarówno zalet, jak i wad. A jeśli to Was jeszcze nie przekonuje, to może zrobi to ten fragment opisu książki: "To nie jest nudna biografia wieszcza, nic z tych rzeczy. To zeznanie pewnej tajemniczej postaci. W tej niesamowitej historii narratorem jest... No właśnie - kto? Bies, licho, a może sam... diabeł (...)?". Słowiańskie wątki nadchodzą!
9. Cham i pan. A nam, prostym, zewsząd nędza?
Wczoraj wieczorem skończyłam czytać "Baśń o wężowym sercu" Radka Raka (recenzja na pewno pojawi się za jakiś czas - a już teraz mówię, że przeczytać warto), powieść poruszającą tematykę rabacji galicyjskiej i życia Jakuba Szeli, i to przy pomocy realizmu magicznego. Zresztą dobrze wiecie, że mnie tematyka czy to ludowych wierzeń, czy też ogólnie polskiej etnografii bardzo interesuje, dlatego też ta książka mnie tak mocno intryguje - porusza bowiem temat dziejów polskiego chłopstwa od Piastów aż po PRL. No i jest też część poświęcona właśnie Szeli.
Uwielbiam koty, więc książka o kociej kawiarni oczywiście także mnie zainteresowała. Nagore nie znosi ani kotów, ani kociarzy, a pracę w kociej kawiarni przyjmuje w akcie desperacji. Czy wśród miauczenia odnajdzie wreszcie szczęście? I co, jeśli zakocha się w kociarzu?
Rety, już myślałam, że się nie doczekam polskiego wydania! Słyszałam o tej powieści wiele dobrego, o autorce także. Uwielbiam duet Qui-Gon i Obi-Wan, dlatego już zacieram łapki na lekturę tej książki - książki o początkach Obi-Wana jako padawana i o jego relacji ze swoim mistrzem. Na pewno kupię ją przy najbliższej możliwej okazji!
12. Mopsik, który chciał zostać elfem
Bardzo lubię książki z serii o mopsiku - tutaj możecie przeczytać moją recenzję pierwszego tomu, a tutaj drugiego. A w najnowszej części mopsiczka Peggy wyjeżdża aż do Laponii!
13. Nieoficjalna książka kucharska Harry'ego Pottera
Blisko rok temu w zapowiedziach wspominałam Wam o innej książce kucharskiej ze świata Harry'ego Pottera, a teraz opowiem jeszcze o tej. Można by pomyśleć, że książki o podobnej tematyce wydane zostaną przez konkurencję, a tymczasem obie są od Znaku ;) A co znajdziemy u Dinah Bucholz? Ot, na przykład, musy-świstusy, fasolki wszystkich smaków i skalne ciasteczka Hagrida ;)
Zainteresowało Was coś? Ja nie mogę się doczekać "Mistrza i ucznia", choć najchętniej to przeczytałabym wszystko!
PS Wszystkie linki prowadzące do Taniej Książki są afiliacyjne - będzie mi bardzo miło, jeśli ktoś zechce z nich skorzystać :) A jeśli nie chcecie, to oczywiście nie zmuszam :D
Znalazłam kilka tytułów dla siebie. Pozdrawiam i życzę zaczytanego października.
OdpowiedzUsuńBardzo dziękuję i nawzajem! :)
Usuń"Panią Labiryntu" miałam okazję przeczytać i już bardzo polecam - faktycznie to trochę klimaty jak "Kirke" (którą też bardzo lubię! Za to "Pieśń Achillesa" mnie zawiodła i znudziła).
OdpowiedzUsuńCiekawi mnie ta książka kucharska Harrego Pottera, lubię takie kulinarne wariacje ;)
Czyli moje przeczucia co do "Pieśni Achillesa" były słuszne ;) To mnie tylko utwierdza w przekonaniu, żeby tę powieść sobie odpuścić.
Usuń